Ástarsaga

Ástarsaga

Hvernig fæ ég skýrt
þá kennd er fyllir vitund mína alla tíð,
þá kennd sem er í senn svo ofursterk og blíð,
Þá kennd sem rúmar allt sem áður fyrri var
og allt sem er.

Er til nokkur kennd
sem ristir dýpra en þessi í sálu sérhvers manns,
sem lyftir hærra upp í hæðir hreinleikans,
með skýrleik sínum tendrar loga tærleikans
og göfgar mest.

Þú ert mér allt sem einhvers virði er,
það ljós em ávallt lýsir fyrir mér.
Sem himnar opnist er þín ást
og þó að ég sé einn, þín ímynd fyllir
það tóm sem var og ljóma gyllir
og gildir ljær og göfgar allt.

Þó sökkvi lönd í sæ,
þó hrynji fjöll og farist allt sem jarðneskt er,
þó sortni himinn verður ást þín ávallt hér.
Sem guða logi hún um alla eilífð skín
og verður mín.
                                  ´Jóhanna G. Erlingsson